Newtrition:
ingredients for life
van voedselconsumptie naar voedselbeleving
Het Engelse woord Nutrition (voeding) krijgt er in de nabije toekomst
een dimensie bij. We eten en drinken al lang niet meer alleen om brandstof
binnen te krijgen. Voeding heeft voor ons een veel bredere betekenis.
We eten om te genieten van een sociaal samenzijn. Om onszelf te belonen.
Om de dag te breken. Om aan onze gezondheid te werken.
Je bent wat je eet.
Maar er is méér. Voeding en de productie ervan raken
ook aspecten die te maken hebben met natuur en milieu. Met landschapsbeheer.
Met recreatie en entertainment. Met cultuur, kunst en educatie. Voeding
valt op veel verschillende niveaus te beleven. En juist naar die beleving
is de consument op zoek. Naar een meerwaarde rond voeding, die het
niveau van voedingsstoffen ontstijgt. Food
for Experience.
De regio Zuidoost-Nederland is een bijzonder vruchtbare voedingsbodem
aanwezig om deze nieuwe belevingshonger te stillen. Deze regio is
op het gebied van agrifood één van de meest gedifferentieerde
en productieve delen van Nederland. De aanwezigheid van talloze ondernemingen,
overheids-, kennis- en opleidingscentra die op een of andere manier
aan de voedingsindustrie zijn gerelateerd, biedt hier alle ingrediënten
voor succes om meer te doen met en rondom voeding.
Een aantal ondernemers, overheden en kenniscentra in Zuidoost-Nederland
wil zich sterk maken voor de agrifoodbusiness en heeft zich daartoe
verenigd onder de naam Newtrition. Het is een initiatief van partijen
die zich willen inspannen om voeding van een optimale toegevoegde
waarde te voorzien. Samen verenigen zij zich onder dit nieuw begrip
Newtrition: Ingredients for Life.
Vanuit de oprichting van Newtrition komt bij mij de uitdagende vraag
naar voren: op welke wijze is Newtrition te koppelen aan de sterke
kanten van de Brainport Eindhoven. Hoe kunnen we voedsel produceren
met alle high tech bekwaamheden van de kennisindustrie. Hoe kunnen
de productieprocessen worden geoptimaliseerd? Welk nieuw voedsel is
te bedenken, te ontwerpen en te ‘maken’? En vooral geldt
ook de vraag: zijn de voedingsproducten te voorzien van moderne intelligentie,
een moderne chip dus (lijkend op kunstmatig dna), klein en afbreekbaar
bij het eten.
De wereld om ons heen wordt geleidelijk een verzameling van Artificiële
Complexe Adaptieve Systemen, door mij wel Fractale Systemen genoemd.
De Ambient Intelligence rukt op. Dit gebied vormt anno 2005 het zwaartepunt
van de Philips Research. De faculteit Industrial Design van de Technische
Universiteit Eindhoven speelt hierop in. Kernvraag is nu: kunnen we
de eet- en drinkbehoeften van mensen gaan ‘meten’ op een
zodanige wijze dat er een verbinding tot stand kan worden gebracht
met de ‘eigenschappen’ van het voedsel. Kan het zelfs
zo worden dat er op den duur alleen voedsel wordt geproduceerd waaraan
daadwerkelijk behoefte bestaat. De tussenopslag in de levensmiddelenbrache
komt dan te vervallen, althans een groot gedeelte daarvan. We stappen
over op Food on Demand.
Ik daag de vertegenwoordigers van de Greenport en de Brainport uit
met elkaar in discussie te treden teneinde samen op weg te gaan naar
een verbetering van de Quality of Life.
Gepaard gaand aan deze uitdaging ligt de maatschappelijke opgave:
Honger de Wereld uit. Pas dan
kan het streven om over te stappen van voedselconsumptie naar voedselbeleving
worden gerealiseerd. Een mooie opgave voor de eerste 25 jaar van de
21e eeuw.
Son/Einhoven, 28 april 2005, Jules Ruis.
